Na een heerlijke nacht slapen, en een krantje voor de deur, wel vroeg wakker. Wat koffie en thee op de kamer gedronken en daarna in het hotelrestaurant heerlijk uitgebreid ontbeten. Karin had gebakken ei met bacon en 2 pannekoekjes met siroop. Fred had gebakken ei met aardappel en bacon en toast. Erg uitgebreid dus! Porties zijn hier zeker ook niet zuinig! We zullen geen honger hebben.

Na het ontbijt zijn we onderweg gegaan om wat te shoppen, we hadden zelf wat adresjes gevonden, en van iemand die hier woont ook eea doorgekregen. Allereerst naar een mall gegaan. Temperatuur was overigens heerlijk, lekker warm met een windje erbij!

In de mall heerlijk geshopt (goedkoop, leuke grote sportwinkel)

daarna wat gedronken en door naar de volgende adresjes. Had een goedkope, leuke winkel doorgekregen, was idd een schot in de roos, wat leuke shirtjes gekocht voor een prikje. Daarnaast zat een hobby winkel, dat was alsof ik in de hemel kwam! Groot! Veel! Waarom hebben wij dat nou niet,..... Heb m'n mandje lekker volgestopt!

Toen naar de overkant naar een fotowinkel, Fred wilde een nieuwe camera kopen. Helaas hadden ze hem in dit filiaal niet, maar het filiaal in het oosten van de stad had hem wel. Dus daarheen gereden.

Eigenlijk was de aanbieding die Fred gezien had over, maar na wat heen en weer praten en heen en weer bellen, kon het toch. Verrast waren we helaas toen bleek dat er op de prijs toch nog btw kwam,.... Tja, dan werd het geheel niet goedkoper dan in NL,...... Hm, met het risico van invoerrechten,.... En een stekker die we aan zouden moeten passen,..... Nee, toch maar niet doen dan! Heel jammer, want Fred heeft zijn camera expres thuisgelaten. Maar gelukkig heb ik mijn camera ook bij me, die is ook prima! Extra veel foto's maken daarmee dan maar. En op zich is hier niet zo heeeeel veel te zien hoor! Grappig was bijvoorbeeld dat diverse mensen oa die van de autoverhuur aan ons vroegen "jullie komen uit Holland? Maar wat doe je dan in godsnaam hier in Wisconsin?" Het is hier gewoon echt niet toeristisch! Het is hier trouwens net zo plat als Nederland, voornamelijke bron van inkomsten is de veeteelt, en dan met name melkvee. Op het kenteken staat ook "land of dairy"

Er zijn hier ook veel Nederlanders heen geemigreerd, we zien ook veel Nederlands lijkende namen voorbij komen.

Na onze winkeltocht zijn we in de middag terug naar het hotel gegaan, even schoenen uit en wat relaxen. Aan het einde van de middag wilden we even wandelen, we zitten vlak aan het meer, dichtbij een park. Het was nog lekker warm, vanaf het meer mooi uitzicht op de skyline van Madison.

Lekker bootjes gekeken en via een bospaadje weer terug gelopen. Dat was een vergissing, tenminste, als je je niet met anti-mug hebt ingesmeerd! We werden helemaal opgegeten! Dus terug in het hotel even goed alle beten aangestipt met een middeltje uit Frankrijk (helpt gelukkig goed!).

Hierna besloten we om even lekker te gaan zwemmen in het zwembad van het hotel. Heerlijk ontspannen, nog even in de whirlpool en de sauna om lekker door te warmen en te relaxen!

We besloten om maar in het hotel te blijven eten, we merken nog wel dat we niet helemaal gewend zijn aan het tijdsverschil, zijn 's avonds nog vroeg moe.

Heerlijk gegeten! Maar het blijft raar dat je je hoofdgerecht al voor je neus krijgt, terwijl je je voorgerecht nog niet eens op hebt,.... En daarna de rekening al voordat je uitgegeten bent. Alles moet snel hier!

Als voorgerecht hadden we allebei bruschetta (toast met gemarineerde tomaat), Fred had nog een franse uiensoep en daarna een steak met groenten. Karin had een heerlijke maaltijdsalade met gemarineerde kip, nootjes, gefrituurde noedels, enz. Voor een toetje was echt geen plaats meer, ons lichaam vertelde ons dat het al midden in de nacht was, en de porties zijn sowieso erg fors! Dus terug naar de hotel kamer, nog wat tv (honkbal) gekeken en wat gelezen, en weer op tijd onze ogen dicht!

Na een lange reis (ik vond het persoonlijk meevallen) aangekomen in Madison.

Eerst iets minder dan 8 uur vliegen naar Detroit, daar 2 uurtjes wachten en toen nog een uurtje vliegen naar Madison.

Wat wel steeds veel tijd vergt zijn al die controles! Moet je uiterlijk 72 uur voor vertrek een on-line formulier invullen met de meest onzinnige vragen, in het vliegtuig mag je gewoon weer diezelfde vragen op een formulier beantwoorden, ook moet je op zo'n formulier gewoon 4x (!) je naam invullen,.....

Voor, of eigenlijk tussen, het inchecken in Amsterdam wordt je ook al apart genomen, en worden er allerlei vragen gesteld over je bestemming, wat je gaat doen, waar en wie je koffers gepakt heeft, wie je ticket betaald heeft, enz.

En uiteraard worden diezelfde vragen weer gesteld als je in Amerika door de douane gaat. Daar worden ook van al je vingers afdrukken genomen, en een foto gemaakt. Daarna bagage check, waarbij zelfs je schoenen uit moeten,....

Je weet het ondertussen wel, en blijft maar lief lachen, maar als je een krappe overstap hebt, maakt het het soms toch wat spannend!

Bij de autoverhuur kregen we voor hetzelfde geld toch een wat grotere auto mee (chrysler aveo), uiteraard een automaat, wat wel behoorlijk wennen is (ff remmen en je staat gelijk stil!). We hebben er ook een tomtom bij gehuurd, en dat is wel fijn. Madison is niet heel erg groot, en de straten zijn allemaal heeeeeel breed en rustig, dat is voor ons randsteders natuurlijk geen probleem!

Het hotel was slechts 15 minuten rijden van het vliegveld, stukje langs het meer gereden (lake Odana) waar bootraces bezig waren. Bij het hotel (Sheraton) werden we zeeeeeer hartelijk ontvangen. Het meisje was erg gecharmeerd van ons accent, en "loved us". Dat betekende dus ook dat we een prachtige grote kamer hebben, die normaal 500 dollar per nacht kost, maar die wij gewoon tegen het afgesproken gereduceerde tarief van 115 dollar krijgen.

Echt een gigantische kamer, een badkamer met 2 ruimten, giga bed,

een bank en een sofa, een buro en diverse tafels, ja, en dansen kun je er ook in, zo ruim! Mooie grote flatscreen tv en een starbucks koffiemaker.

Het is hier nu nog maar 8 uur 's avonds, maar de laptop geeft 3 uur 's nachts aan,.... We proberen het nog even vol te houden, om in het goede ritme te komen, maar we zullen het wel niet heel laat maken,...

Morgen de stad verkennen en wat shoppen!

Karin.

Maandag 1 juni.

En alweer een stalend zonnige ochtend! Vandaag is het 2^e pinksterdag en de supermarkt zou in de ochtend open zijn. Dus na een snel ontbijt zijn we naar Sauveterre gereden. Eerst wat boodschappen gedaan, we willen vanavond bbq'en. Hierna wat in het stadje rongelopen en foto's gemaakt. Het is allemaal erg schilderachtig, maar niet heel groot.

Nog even wat brood gehaald, en toen terug naar het huis. Daar lekker wat in de zon gelegen, gelezen en geluncht. Hierna zijn we in de auto gestapt, gisteren op de terugweg zagen we een mooi groot huis met een prachtige tuin met daarin gigantische bomen. Daar wilden we foto's gaan maken. Het bleek allemaal privé terrein te zijn, dus we konden niet echt rondlopen, maar hebben dat stiekum wel een beetje gedaan.....

Helaas hadden we niet veel benzine meer, dus konden we niet echt veel verder rijden, dus terug naar Sauveterre, waar wel een bezinepomp was waar je met creditcard voor een vast bedrag kon tanken, eens kijken of dat zou lukken. Alle andere pompen waren namelijk dicht op deze feestdag. Maar het lukte, dus konden we toch nog een rondje in de omgeving maken. Mooi, landelijk, vele stroompjes, mooie natuur!

Terug bij het huis hebben we de bbq aangestoken en lekker genoten van vlees, brood en een salade. Karin had al gezien dat er rond het huis veel wilde aardbeien stonden, die ook al rijp waren. Dus na het eten zo een heerlijk zoet (!) toetje bij elkaar geplukt.

Nog wel een klein drama, bij het opruimen van de borden en bestek heeft Fred zijn hoofd gestoten. Het zal wel geen hersenschudding zijn want daarvoor ontbreekt een belangrijk onderdeel!

Vanmiddag leken er wat wolken te verschijnen, maar ondertussen is het al weer helemaal blauw, en nog steeds aangenaam warm! Morgen willen we naar de kust rijden, eens zien of de golven hier echt zo hoog zijn!

Zondag 31 mei.

Na een goede nachtrust valt het huis nog meer mee. Eigenlijk is alles er wel, tja, en stofnesten zullen er altijd zijn in zo'n oud huis dat niet het hele jaar door bewoont is. Beetje luchten doet ook wonderen, we begrepen dat het de afgelopen week erg veel geregend heeft, dus dat eea wat klammig was, was ook geen wonder. Ook vandaag weer een stralend zonnige dag! Dus we besloten om de bergen in te gaan! We zitten hier echt aan de voet van de pyreneeën, dus maar in die richting gereden. Via een mooie route richting een skigebied op de grens met Spanje gegaan. Dat bleek een voltreffer: wat is het daar prachtig!!! Heel groen, maar vook erg ruig en rotsachtig. Vanaf ongeveer 1500 meter lag nog flink wat sneeuw.

Maar door de uitbundige zon was het niet te koud, zeker niet als je even doorwandelde, wat we bovenop de dan ook gedaan hebben. Echt adembenemend, mooie bloemen, ruig landschap!

Verder door Spanje gereden, door een mooi dal, met prachtige dorpjes en vele stroompjes. In een schilderachtig dorpje gestopt om op een terrasje wat te drinken. Ook hier is alles tweetalig, Spaans/Frans en Baskisch. Maar dat laatste kunnen wij echt niet uitspreken! Heel veel klinkers achter elkaar met ook nog wat x'en ertussengeplakt!

Langzaam aan weer de hoge bergen uitgereden en terug naar Sauveterre. Was al laat toen we daar aankwamen, we waren beiden moe, eigenlijk ook geen trek in eten. Dus dan maar wat wandelen. Eerst naar de gave gelopen met een hengel mee, eens zien of we wat kunnen vangen! Op een gegeven moment voelde ik even weerstand, maar helaas, loos alarm (of niet goed “aangeslagen“). Daarna Fred weer, en ja, ook hij leek beet te hebben. Helaas, het blinkertje zat ergens vast,“¦.

Gelukkig kregen we hem wel steeds weer los, nog even geprobeerd op een stuk waar het water harder stroomde, misschien hadden we daar meer succes, maar toch ook niet. Hierna besloten we maar om nog een wandeling in de directe omgeving te maken, even met de boerin staan praten (ze heeft 12 prachtige katten!) tips gekregen voor leuke uitstapjes. Daarna door de net aangeplantte maisvelden gelopen, gekeken hoe 2 imkers wat raten vervingen. Daarna via een andere route naar de oever van de Gave gelopen, maar helaas konden we op een gegeven moment niet verder (merkten we pas nádat we dwars door de brandnetels waren gelopen!.) Dus maar weer via het gewone pas terug naar ons huisje.

Daar wat soep gemaakt en een toetje gegeten. 's Avonds een grappige film gekeken (spion van Oranje) op de laptop (tv is hier niet).