Lieve mooie prachtige Karin,
Het is nu precies een half jaar na je overlijden. Ik ben in Menthon Saint Bernard aan het meer van Annecy.
In 1985 - toen we voor het eerst echt samen op vakantie waren - zijn we daar naar toe gereden en hebben 3 fantastische weken beleefd.
Het is niet de plek waar we de allermooiste vakantie hebben meegemaakt want dat was in South Carolina in 2015 maar eigenlijk waren al onze vakanties mooi en onvergetelijk. Zoals alles mooi is geweest dat we samen hebben beleefd. Want alles aan jou was mooi en daar heb ik ruim 39 jaar van mogen genieten. En terwijl ik dit type (ik had het graag met de pen willen schrijven maar heb geen schrijfblok en pen meegenomen) stromen de tranen uit over mijn wangen vanwege het grote gemis maar voornamelijk van de ontelbare mooie warme herinneringen die ik aan je heb. Die herinneringen zorgen ondanks de tranen voor een mooie glimlach en een warm hart.
In Menthon Saint Bernard is het nu niet veel anders dan toen wij hier voor het eerst waren. De camping waar we stonden is weg maar het terrein is er nog. Het kasteel wordt nog steeds iedere avond mooi verlicht maar helaas is het niet mogelijk om daar het beetje as dat ik van je heb daar uit te strooien want het is vandaag gesloten. Dus ga ik dat om 11.30 (het tijdstip waarvan ik denk dat je bent overleden) aan het meer uitstrooien.
Voor een groot gedeelte 98% ben je al uitgestrooid in de tuin van je geboortehuis en dat hebben we samen gedaan met Mimi, Jan, Andre en Jaimy. en een dag later in onze eigen tuin en dat heb ik alleen gedaan.
Op 17 november 2022 is je uitvaart geweest en dat heb ik volledig op mijn manier gedaan en heb ik de vele mensen die er waren een inkijk gegeven in jouw / ons leven. Met een lach en muziek. Ik heb ook Bastiaan gevraagd een schilderij van je te maken en dat is schitterend mooi geworden en hangt nu boven de eettafel. De vele weken na je overlijden ben ik door heel veel mensen goed en met liefde bijgestaan. De buren, vrienden en collega's stonden allemaal voor mij klaar en er zijn nog steeds een aantal mensen die me dagelijks met liefde omarmen.
Ook dat is jouw verdienste want ik ben geworden wie ik ben mede door jou! En dus is mijn leven nu door jouw gemis wel anders en misschien wel leger maar die ruimtes worden steeds meer gevuld door deze lieve warme mensen om mij heen!
Ik ga dus later vanochtend een beetje as verstrooien aan het meer van Annecy, Het is een beetje symboliek van niks want wij zijn te nuchter voor dit soort zaken toch? Maar desondanks wil ik het doen om het voor mezelf een mooie plek te geven. Om de mooie herinneringen weer een stuk te herbeleven. Het verdriet maar nog veel meer het geluk en de liefde te voelen dat we samen hebben gehad!
Ik ben je eeuwig dankbaar dat je in augustus 1983 in de disco met mij wilde dansen! Dat een vakantieliefde de liefde van mijn leven is geworden. Dat ik de aanwezigheid van die liefde nog iedere dag voel. En dat die liefde een eeuwig verankerde plek in mijn hart heeft gekregen en de warmte nog iedere dag voel en nog belangrijker, zal blijven voelen.
En geheel in jouw stijl zal ik die warmte en liefde proberen zoveel mogelijk uit te dragen.
Lieve Karin, je hebt mijn leven tot op de laatste dag gevormd en inhoud gegeven en met liefde gevuld. Dat cadeau zal ik tot mijn laatste dag koesteren.
Dank je wel voor alles !!!
Ik hou van je.
Wil je reageren? Klik dan op >>> KLIK HIER <<< scroll naar onderen en geef je reactie. Gewoon doen want dat vind ik leuk!
Vergeet niet je naam bij je reactie te zetten want reacties zonder naam eronder zullen worden verwijderd!